Neosine 500mg x 20tabl.

1 tabl. zawiera 500 mg pranobeksu inozyny; tabletki zawierają skrobię pszeniczną. 1 ml syropu zawiera 50 mg pranobeksu inozyny; syrop zawiera sacharozę oraz p-hydroksybenzoesany.

Lek o działaniu immunostymulującym i przeciwwirusowym. Pranobeks inozyny to kompleks zawierający inozynę, N,N-dimetylamino-2-propanol (DIP) oraz kwas p-acetamidobenzoesowy (PacBA). Normalizuje niedostateczne lub wadliwe mechanizmy odporności komórkowej poprzez wywołanie odpowiedzi typu Th1, co prowadzi do dojrzewania i różnicowania limfocytów T oraz nasilenia indukowanych reakcji limfoproliferacyjnych w komórkach aktywowanych mitogenem lub antygenem. Reguluje mechanizmy cytotoksyczności limfocytów T oraz komórek NK, funkcjonowanie limfocytów supresorowych T8 oraz pomocniczych T4, a także zwiększa poziom IgG oraz powierzchniowych markerów dopełniacza. Nasila wytwarzanie cytokiny IL-1 oraz IL-2, jednocześnie zwiększając ekspresję receptora IL-2. Nasila chemotaksję i fagocytozę neutrofili, monocytów i makrofagów. Wzmaga pobudzenie obniżonej syntezy mRNA białek limfocytów oraz sprawność procesu translacji z jednoczesnym hamowaniem syntezy wirusowego RNA. Pranobeks inozyny natychmiast i całkowicie (>90%) wchłania się z przewodu pokarmowego i wykazuje dobrą biodostępność. DIP jest metabolizowany do N-tleneku, PAcBA do o-acyloglukuronidu, inozyna - w procesie degradacji puryn, do kwasu moczowego. Wydalanie zachodzi z moczem.

Wspomagająco u osób o obniżonej odporności, w przypadku nawracających infekcji górnych dróg oddechowych.

Nadwrażliwość na składniki leku. Nie stosować u pacjentów ze zwiększonym stężeniem kwasu moczowego we krwi ani w trakcie napadu dny moczanowej.

Inozyna jest metabolizowana do kwasu moczowego, dlatego lek należy stosować ostrożnie u pacjentów ze stwierdzoną w wywiadzie dną moczanową, hiperurykemią, kamicą moczową oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek - w trakcie leczenia tych pacjentów należy ściśle kontrolować stężenie kwasu moczowego w surowicy i w moczu. Podczas długotrwałego leczenia (3 mies. lub dłużej) u każdego pacjenta należy regularnie kontrolować stężenie kwasu moczowego w surowicy i w moczu, czynność wątroby, morfologię krwi oraz parametry czynności nerek. Tabletki. Zawierają skrobię pszeniczną - nie stosować u pacjentów z alergią na pszenicę (inną niż choroba trzewna); skrobia pszeniczna może zawierać jedynie śladowe ilości glutenu, dlatego uważa się, że lek może być stosowany bezpiecznie u osób z chorobą trzewną. Syrop. Zawiera p-hydroksybenzoesany metylu oraz propylu, które mogą powodować reakcje alergiczne (również reakcje typu późnego). Zawiera sacharozę - nie stosować u pacjentów z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy; ponadto zawartość sacharozy (663 mg w 1 ml) należy uwzględnić stosując syrop u pacjentów z cukrzycą.

Nie należy stosować w ciąży i okresie karmienia piersią (ze względu na brak badań) chyba, że korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.

Najczęściej występuje przemijające zwiększenie stężenia kwasu moczowego w surowicy i moczu (zwykle pozostające jednak w granicach normy), które powraca do normy w ciągu kilku dni po zakończeniu przyjmowania pranobeksu inozyny. Działania niepożądane obserwowane podczas podawaniu leku ≥ 3 mies. - często: ból i zawroty głowy, zmęczenie, złe samopoczucie, nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu, świąd i wysypka, ból stawów, zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy zasadowej lub azotu mocznikowego we krwi; niezbyt często: nerwowość, senność, bezsenność, biegunka, zaparcie, wielomocz.

Stosować ostrożnie u pacjentów leczonych jednocześnie inhibitorami oksydazy ksantynowej (np. allopurynol), lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego z moczem, w tym lekami moczopędnymi tiazydowymi (np. hydrochlortiazyd, chlortalidon, indapamid) i pętlowymi (furosemid, torasemid, kwas etakrynowy). Leku nie należy przyjmować w trakcie (jedynie po zakończeniu) terapii lekami immunosupresyjnymi, ponieważ jednoczesne stosowanie leków immunosupresyjnych może na drodze farmakokinetycznej zmieniać działanie terapeutyczne pranobeksu inozyny. Jednoczesne stosowanie z azydotymidyną (AZT) zwiększa tworzenie nukleotydów przez AZT (wzmocnione działanie AZT).

Doustnie. Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku): 50 mg/kg mc./dobę, podawane w 3-4 równych dawkach podzielonych; dawka maksymalna wynosi 4 g/dobę. Dzieci >1 roku.: 50 mg/kg mc./dobę, podawane w 3-4 równych dawkach podzielonych. Czas trwania leczenia wynosi zwykle 5-14 dni. Po ustąpieniu objawów podawanie leku należy kontynuować jeszcze przez 1 do 2 dni. Aby ułatwić przyjęcie leku, tabletki mogą być rozkruszone i rozpuszczone w niewielkiej ilości płynu. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko rozkruszenie, a nie podzielenia na równe dawki.